Zuzanna Przeworska „50 lat Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko-Własnościowej w Pile 1957-2007”

50 lat PSMLWZdjęcia: Roman Zaranek, Rafał Przybylski, Edward Gromadziński

Format: B-5, s. 120, oprawa twarda i miękka, papier kredowy

Wydanie I Puttygen download for windows 64 bit , Piła 2007

ISBN 978-83-60245-15-6

Pół wieku tradycji

50 lat istnienia Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej to okres, w którym dzięki inicjatywie jej założycieli powstał duży organizm budujący mieszkania i zarządzający nimi.

Powołanie Spółdzielni w Pile – mieście, które dotknęły ogromne zniszczenia wojenne obejmujące 80 procent jego substancji mieszkaniowej – było dużym wyzwaniem pod presją ogromnych potrzeb. Najprawdopodobniej dzięki doskonałemu usytuowaniu komunikacyjnemu, ale przede wszystkim dzięki ogromnej żywotności ludzi zasiedlających to miasto, powstały dogodne warunki do jego dynamicznego rozwoju.

Z satysfakcją należy stwierdzić, że w ogromnym stopniu przyczyniła się do reaktywacji „młodego” wizerunku miasta właśnie ta Spółdzielnia, jej założyciele, pracownicy, a przede wszystkim jej członkowie. W okresie minionych lat powstał ogromny potencjał mieszkaniowy, obejmujący blisko 7 tys. mieszkań zamieszkiwanych przez 20 tys. mieszkańców Piły. Szczególnie dużo mieszkań wybudowano w dekadzie lat siedemdziesiątych, łącznie około 4 tys. mieszkań. Dynamiczny rozwój odbywał się przy dużym zaangażowaniu władz Spółdzielni i jej pracowników. Wraz z rozwojem Spółdzielni powstały nowe działy, które służyły jej członkom poprzez codzienne administrowanie zasobami, konserwację, remonty i bogatą ofertę kulturalną.

Minione lata były mocno zaznaczone licznymi osiągnięciami, stale rozbudowywanym potencjałem, tworząc w rezultacie wspólne dobro będące własnością jej członków. Upływający czas to liczne fakty i zdarzenia dzięki zaangażowaniu pracowników i tych, którzy na co dzień nieśli swą pomoc i wkład w jej budowanie, jak i w codziennym istnieniu – wspólnie tworząc jej pomyślność i historię. Przekazujemy Państwu monografię, ukazującą 50- letnią drogę Spółdzielni do stanu teraźniejszości, która nie zawsze należała do łatwych.

W minionych latach stale zmieniał się status Spółdzielczości i zakres pomocy państwa. Wspólnie przeżywaliśmy również dziejowe zmiany ustrojowe i polityczne Aloha enterprise pulse , które miały swój istotny wpływ na to, czym jest Spółdzielczość dzisiaj.

Opis zmieniającej się rzeczywistości i dokonań zawarty w monografii niesie w sobie pamięć o tych, którzy przyczynili się do dzisiejszego oblicza Pilskiej Spółdzielni Mieszkaniowej Spółdzielni, która jest nie tylko najstarszą w mieście, ale również największą i powszechnie szanowaną za dorobek i profesjonalizm w jej zarządzaniu.

Niniejsze opracowanie jest symbolicznym podziękowaniem dla wszystkich, którzy przyczynili się do jej powstania Spółdzielni, do jej rozwoju i dzisiejszego dorobku. Do tego, jak na co dzień służy mieszkańcom.

Szczególne podziękowania kierujemy pod adresem pracowników Spółdzielni, Zarządów, członków Rad Nadzorczych i Rad Osiedlowych, których osobiste zaangażowanie sprawiły, że Spółdzielnia i jej mieszkańcy mogą być dumni z uzyskanych wyróżnień, certyfikatów i dobrych opinii w środowisku.

Przewodniczący Rady Nadzorczej Grzegorz Wądołowski

Prezes Zarządu Lucjan Szutkowski

Zuzanna Przeworska „50 lat Komunikacji Miejskiej w Pile”

50 lat komunikacji miejskiej w pileFormat 21,5 cm x 21,5 cm, papier kredowy, okładka twarda i miękka

ISBN 978-83-60245-11-8

Historia komunikacji miejskiej w Pile jest jednym z barwniejszych rozdziałów współczesnej historii tego miasta. W roku 2007 pilski Miejski Zakład Komunikacji obchodził 50-lecie działalności. Autobusy MZK xv6800.html , kiedyś w kolorze czerwonym, z czasem zastąpione zostały przez autobusy w barwach miejskich Piły, wpisują się w jej pejzaż już od półwiecza. Dziś nikt nie wyobraża sobie funkcjonowania miasta bez sprawnie działającej komunikacji. W ciągu doby z jej usług korzysta w Pile aż 40 tysięcy pasażerów, a miejskie autobusy przejeżdżają w tym czasie około 8 tysięcy kilometrów.

W ciągu 50 lat MZK codziennie udowadniał słuszność swego hasła: „Z nami dojedziesz do celu”, choć bywało, że była to jazda z zakrętami.

Dziś MZK w blisko 80 – tysięcznej Pile przewozi każdego dnia około 40 tys. pasażerów. Realizuje to zadanie dzięki 160 pracownikom, mając do dyspozycji 46 autobusów, w tym 19 niskopodłogowych; średni wiek taboru to 10 lat. Autobusy pilskiego MZK przejeżdżają około 8 tys. km, w ciągu roku około 2,8 mln tys. km! Na 240 przystankach umieszczonych jest tysiąc rozkładów jazdy. Jeden autobus dziennie może przewieźć 2 tys. pasażerów. Każdego dnia wyrusza na trasę 39 autobusów, w tym ekskluzywne Neoplany i Solarisy, które zużywają łącznie 3 tys. litrów paliwa. Kursują one na 16 miejskich liniach autobusowych, linii podmiejskiej do Mirosławia Ujskiego, liniach rekreacyjnych i specjalnych. Dla kierowców dzień pracy pierwszej zmiany rozpoczyna się o godz. 4.30, kończy o 14, dla drugiej zmiany – kończy się między godz. 22-23, kiedy to autobusy zjeżdżają do zajezdni; po godz. 23 „meldują” się jeszcze dwa autobusy: linii „50” i „1”. Można śmiało powiedzieć, że obecnie Miejski Zakład Komunikacji w Pile świadczy usługi na europejskim poziomie. Potwierdzają to stosowne certyfikaty i odznaczenia, które ma on w swym dorobku. Właśnie za europejski standard i najwyższą jakość usług transportu publicznego firmę tę uhonorowano certyfikatem „Najwyższa Jakość” przyznanym w 2004 roku przez Wielkopolskie Stowarzyszenie Badań nad Jakością w Poznaniu.

Fragment z publikacji:

„Trzy dni po wprowadzeniu stanu wojennego Aloha enterprise portal , 16 grudnia 1981 r. uruchomiono w Pile komunikację nocną obsługiwaną przez dwa autobusy. Nie był to jednak odpowiedni czas na wprowadzenie tego typu eksperymentu. Autobusy nocne kursowały tylko 10 dni, do 26 grudnia tego roku, przewożąc łącznie…62 pasażerów, w tym 23 w noc Wigilii Bożego Narodzenia. W tych dniach autobusy przejechały 2 148 km, kierowcy zaś przepracowali 126 godzin. Po siedmiu latach na skutek licznych interwencji mieszkańców komunikację nocną wznowiono. Był rok 1988, Piła liczyła wówczas 70 tys. mieszkańców, wydawało się, że ta nowa forma nocnej usługi przewozowej przyjmie się w mieście na dobre. „1 grudnia 1988 roku o godz. 23 z zajezdni PGK przy Łącznej wyjechały na trasę dwa autobusy – odnotował red. Andrzej Świątek w „Tygodniku Pilskim”. Autobusy oznaczone „A” i „B” kursowały na 27-kilometrowej, okrężnej trasie, z przystankami „na żądanie”, łączącej większe osiedla z centrum i dworcem kolejowym. Bilet kosztował 90 zł, dla kombatantów – 45 zł. Z początku autobusy nocne, wszak były konkurencją dla drogich taksówek, budziły zainteresowanie mieszkańców, z czasem jednak to zainteresowanie słabło. Przeciętnie każdej nocy z autobusów tych korzystało 47 pasażerów – 4 osoby na jeden kurs! I nic dziwnego, skoro zbyt długim objazdem podążało się do przystanku docelowego. „Bywały takie kursy nocą, kiedy całą trasę przejechałem zupełnie pustym autobusem. Ani jeden pasażer nie czekał na przystanku – zwierzał się Eugeniusz Pietkiewicz, kierowca ZGK, na łamach „Tygodnika Pilskiego” w marcu 1989 r. Rachunek ekonomiczny tego dłużej nie mógł tolerować – 31 maja tego samego roku linia nocna została zlikwidowana”.